علم فلسفه، مجموعه گزاره‌های توصیفی از قواعد عام حاکم بر عالم وجود و بررسی استدلالی خصوصیات مراتب عالم هستی می‌باشد.
حکمت= قواعد کشف روابط مُلکی ملکوتی، در فکر یا در قلب یا در عمل.
حکمت صدرایی= نقشهٔ عالم هستی بر اساس توصیف و تبیین صدرالمتألهین رحمة الله علیه که در روش میان برهان و عرفان و قرآن جمع کرد.
فلسفه‌های مضاف= مجموعه گزاره‌های توصیفی و تبیینی مربوط به چگونگی پیدایش، تطور، قواعد کلی، روابط و آثار و نتایج یک علم یا یک پدیده.
(تفصیل بحث در: «حکمت و عرفان»)